ภพ 30 คือแบบแสดงรายการภาษีมูลค่าเพิ่ม ผู้ประกอบการที่จด Vat ทุกรายจะต้องยื่นแบบ ภพ 30 เป็นประจำทุกเดือน เพื่อสรุปยอดขาย ภาษีขาย ยอดซื้อ ภาษีซื้อ เครดิตภาษียกมา และยอดภาษีที่ต้องชำระให้แก่กรมสรรพากร
บริษัทมหาชนจำกัด (บมจ.) คือบริษัทประเภทหนึ่งที่จัดตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอขายหุ้นต่อประชาชนทั่วไป โดยผู้ถือหุ้นจะมีความรับผิดจำกัดเพียงไม่เกินจำนวนเงินค่าหุ้นที่ยังชำระไม่ครบเท่านั้น ซึ่งแตกต่างจากบริษัทจำกัดทั่วไปที่หุ้นของผู้ถือหุ้นไม่ได้มีการเสนอขายต่อสาธารณะชน
วัตถุดิบ (Raw Material) คือ วัสดุหรือสิ่งที่มีไว้เพื่อใช้ผลิตสินค้าหรือให้บริการกับลูกค้า วัตถุดิบเป็นส่วนประกอบหนึ่งของสินค้าคงเหลือ โดยเป็นจุดเริ่มต้นของกระบวนการผลิต ซึ่งเมื่อนำวัตถุดิบเข้าสู่กระบวนการผลิตแล้วจะถูกจัดประเภทใหม่เป็นงานระหว่างทำ และเมื่อผลิตเสร็จสิ้นแล้วจะถูกจัดประเภทเป็นสินค้าสำเร็จรูปซึ่งเป็นสินค้าที่พร้อมขายให้กับลูกค้า
เงินคืนภาษี (Tax refund) เป็นเงินที่เรามีสิทธิ์ได้รับคืน เนื่องจากได้จ่ายชำระภาษีล่วงหน้าไปแล้ว มากกว่าเงินภาษีที่ต้องเสีย
ในการคำนวณภาษีของบุคคล เราจะต้องหาเงินได้สุทธิออกมาก่อนจากสมการนี้
เงินได้สุทธิ = เงินได้พึงประเมิน – ค่าใช้จ่าย – ค่าลดหย่อน
เมื่อหาเงินได้สุทธิแล้ว ก็นำมาคำนวณอัตราภาษีตามขั้นบันไดดังนี้
ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา = เงินได้สุทธิ x อัตราภาษี
ใบเสนอราคา คือเอกสารที่ผู้ขายสินค้า หรือ ผู้ให้บริการ ออกให้แก่ผู้ซื้อ เพื่อแสดงรายละเอียดเกี่ยวกับสินค้าและบริการรวมถึงราคาให้แก่ผู้ซื้อ เมื่อผู้ซื้อได้รับเอกสารแล้วก็จะนำไปพิจารณาต่อว่าต้องการซื้อสินค้าและบริการจากผู้ขายรายนี้หรือไม่
อากรแสตมป์ คือ ภาษีอากรตามประมวลรัษฎากรประเภทหนึ่ง ซึ่งจัดเก็บจากการจัดทำตราสาร 28 ประเภท ที่กฎหมายกำหนดให้เสียภาษี โดยทั่วไปแล้วตราสารที่ติดอากรแสตมป์เท่านั้นจึงจะสามารถบังคับใช้ตามกฎหมายและเป็นหลักฐานในชั้นศาลได้
สัญญาเช่า คือ ข้อตกลงที่มีผลผูกพันทางกฎหมายระหว่างบุคคลสองฝ่ายขึ้นไป ซึ่งเรียกว่า “ผู้ให้เช่า” และ “ผู้เช่า” โดยผู้ให้เช่าตกลงให้ผู้เช่าใช้ประโยชน์จากทรัพย์สินของตนเอง เช่น บ้าน ที่ดิน รถยนต์ หรือสิ่งของอื่นๆ ตามระยะเวลาที่ตกลงร่วมกัน ส่วนผู้เช่าตกลงที่จะจ่ายค่าเช่าให้แก่ผู้ให้เช่าเป็นค่าตอบแทนตามที่ตกลงร่วมกัน
ตามมาตรา 50 ได้ระบุเอาไว้ว่า “ให้บุคคล ห้างหุ้นส่วน บริษัท สมาคม หรือคณะบุคคลผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 หักภาษีเงินได้ไว้ทุกคราวที่จ่ายเงินได้พึงประเมิน” ดังนั้นผู้มีหน้าที่หัก ณ ที่จ่ายก็คือนายจ้างผู้จ่ายเงินได้ให้แก่ลูกจ้างนั่นเอง